Dat lijkt jou wellicht niets bijzonders, maar dat was het voor Maciej en mij wel.
Tot nu toe zijn alle tests gevlogen 'in zicht en op zweef afstand van het veld'.
Eerst de testst van de vorige vlucht technisch invullen: zaken afstellen, bijstellen, instellen. Voor de synchronisatie van de carburateurs (2x - die moeten exact gelijk zijn afgesteld) zijn allerhande elektronische meetinstrumenten te koop - maar je kunt ook voor EUR 10,00 iets maken: zie foto. Werkt prima.
carb sync staat naast de kist |
Na een testvlucht en een landing van het type 'o ja, zo zat het ook al weer', elkaar aangekeken en....
En nu neem je de beslissing de Moederschoot te verlaten...
Bovendien: de rit die is uitgekozen gaat naar EHSE (vliegveld Seppe, bij Roosendaal): en vanuit EHMZ (MiddenZeeland, bij Goes) moet je dan eerst een heeeeeeeeel stuk water over.
....rechts ligt water.... |
....links ligt water... |
En dat mag zo zijn - maar ikke weet het wel....
Enfin. De heenweg met forse rugwind, dus in een poep-en-een-zucht zaten we in Seppe. Redelijke landing (het komt echt, aanstaande passagiers...) en pilotenwissel gedaan. Maciej vliegt terug. Na een 'besprekenswaardige' start hebben we (dus) tegenwind - en dan duurt het pas echt heel lang voor je het water over bent.
Ik ben nu wel 'door'.
En twee overlands in het Oranje Boek (het logboek van het vliegtuig).