Romp bekleden

bevestigingbeugels voor afdekplaten

Doorvoer stuurkabel en static

Richtingroer mét ontluchtinggaten

Afwerking buttrib

Afwerking buttrib

Buttrib van binnen - mooi....

Rechter raampje

Binnenkant cockpit

Voor echies...

Kijk: nu komen we ergens! Behoorlijk meters kunnen maken - en nog allemaal ruim boven de 15 graden Celcius.
Met verontschuldiging voor de rommelige opzet van deze pagina - als ik weet hoe zal ik het re-stylen. Voor nu lijkt het me meer belangrijk dat je de platen te zien krijgt ;-))
Romp bekleden was kinderspel na de vleugels. Lang Leve PolyFibre. Alleen het richtingroer was een uitdaging. Dacht ik, voordat ik aan de buttrib begon. De manual waaschuwde al, en het is waar: daar zit oneigenlijk veel werk in (zie fotos). Maarja: je ziet het vanuit de cockpit, en bovendien kun je er met geen enkel tooltje goed bij, dus het werkwoord Aankloten was weer aan zet. Wel mooi geworden, toch.

Aangevangen met de romp

De eerste schreden gezet: onderkant en nu ook zijkant romp bespannen. Netjes afwerken is nog meer het devies, want een flink deel van de 'binnenwaardese'  plooien blijf je voor eeuwig zien....

Vleugels wisselen

Eindelijk was het zover: de vleugels konden worden gewisseld met de romp die in Valkenburg staat: de romp kan dan worden bespannen zolang het nog warmer dan 15 graden is...
De trailer die Jan G heeft gefabiceerd is echter alleen bedoeld voor een hele KitFox, dus hoe vleugels te transporteren?
Het blog bood uitkomst, en ik heb vier houders gemaakt.
Hoe die te monteren wist ik nog niet - dat zien we wel als de boel hier staat..

Dus op enig moment (na vele, vele verregende dagen) de romp opgehaald, en de houders gemonteerd.

..En toen begon het te regelen. En het hield niet meer op. En de romp staat nog buiten -  en voor romp én vleugels is in mijn beperkte werkplaatsje geen plek... Dus de vleugels bepakt met kunststof en afgereisd naar Valkenburg.

Zat er eigenlijk best nog prima op.
Nu stat dat tweetal dus veilig in EHHV, en kan ik beginnen met de romp te bespannen.
Daarna de motor, de cockpitbekleding, de cockpit-panel, de turtle-deck: kortom: ik zal me niet vervelen - ook niet als de temperaturen te laag worden voor bekleden.

En als dat allemaal gedaan is (cq en de temperaturen zijn weer hoog genoeg) kunnen de vleugels worden afgemaakt: ribstitchen en verstevigingen aanbrengen.

Bekleden en verstevigen

 Na het bekleden moeten er verstevivingstrips worden aangebracht op ribben en alle andere kwetsbare plekken. Die strips worden met PolyBrush aangebracht (stinkt vreselijk!), het resultaat zie je hier op het stabilo.

Los darvan blijft er ook nog wel een hoop werk te doen: zo moeten er stripjes uit een 2 inch slet worden geknipt van 1 inch. Gewoon gehalveer - maar wel een 100-tal.
je ziet ze op de onderste foto hangen...

 Verstevigen van de vleugels kan pas nadat er is ge' rib-stitched' : dus dat kan pas nadat de romp klaar is.t

De vaart (blijft) er in

En hoe..! De werkplaats geoptimaliseerd: de platen van de vleugelkratten tegen de muren getimmerd - dat scheelt een vracht ruimte & ziet er veeeeel beter uit!
De linker vleugel is nu eigenlijk klaar op bespannen na. Dinsdag komt mijn bouwbegeleider mijn bouw begeleiden, en dan zien we verder. Sequens is nu: OK van Wim, het toestel riggen, bespannen, tip opbouwen, spuiten.
Er komt vorm in, leesvolkje!

De vleugel vandaag in zijn staander gezet, en de rechter vleugel opgezet. Eerst maar de tank eruit gesloopt, de hoofdliggers geprimed en de tank op lekken gechecked (zie foto). Vervolgens de binnenkant volgens ServiceLetter #60 met aceton aan de binnenkant schoongemaakt - maar daar moet ik dinsdag met Wim maar even naar kijken..
Maandag ga ik met de bekleder naar Valkenburg de romp bekijken. Spannend.

Romp: (voorlopig) de laatste loodjes

De platen voor de TurtleDeck zijn zoals gezegd, prachtig gevouwen! Nu een paar avonden ploeteren, passen, loshalen & nog eens ploeteren/passen, en nu hebben we bovenstaand resultaat. Mooi he?

Onderweg een stukje aluminium 'ge-missied' en de electronica voor de ACL erop gezet. Past wonderwel, straks (na bespannen) kun je er goed bij. Stekkertje gezet tussen electronica & lamp: op die manier blijft ook dat replacable.

Verder besloten dat ik (in afwachting van de KitFoxMobiel die Jan aan het maken is) de aanhanger van Thom leen, en de romp & vleugels omwissel: romp naar Valkenburg en veugels in de garage. Op die manier kan ik meters maken met de vleugels, en in het voorjaar met de vleugels aanvangen. Dat is beter (volgens de manual) en praktischer: met de vleugels beginnen zorgt dat je straks voldoende kleine stukken hebt voor de romp & staartstukken: andersom is dat niet gezegd (de vleugels moeten it één stuk gemaakt).
Op voorhand met Marjolein twee steunen gemaakt waar de vleugels straks in moeten staan als ik er niet mee aan het werk ben: veel vertrouwen in.

In een site gezien hoe een KitFox-vlieger airfoils aan zijn struts (=vleugel ondersteuning) heeft gemaakt van houten plinten (ja, leesvolkje, je leest het goed!!). er zijn dus mogelijkheden zt: van fancy aluminium delen tot plinten van een paar tientjes.
Eens zien hoe dat zit met gewicht et.cetera. Het moet er in ieder geval op: mét fairings hebben die struts 10x minder weerstand!! Dat scheelt brandstof.

In afwachting van het transport naar Valkenburg heb ik alle ingebouwde elementen die straks bij het bespannen te lijden zouden hebben van doordruppelende chemicalien overtrokken met kunststof folie. Op die manier hoop ik het uitbouwen & opnieuw inbouwen te voorkomen... Kijk in juni nog eens of dat het waard was...

Gevlogen (als co-) in een KitFox III met IV vleugels. En Hoe! Het ding schoot als een vuurpijl naar het Zwerk - en dat op een 2-takt Rotax 'torretje. Dat belooft nog wat voor de 4-cylinder Jabiru die ik op het oog heb. Weinig yaw gemerkt, dat is het goede nieuws. Vrij krappe cockpit, maar niet hinderlijk. Trim met de flapperons werkt formidabel, da's ook (erg) goed nieuws. Bizar steile bochten gedraaid waarbij het dakraam ineens zijraam was geworden ;-))
Touch & Go gedaan waarbij de uitdaging van dat stuk wel duidelijk werd, maar niets onoverkomelijks. Met dank aan Ted, die mailde dat ik maar s op de linkerstoel moest gaan zitten (niet-vliegend, natuurlijk..).
Wanneer, Ted???