vrijdag 8 oktober 2010

De Eerste Schreden...

Deze periode is er veel gebeurd, maar je kunt nog erg weinig zien, denk ik. Nouja weinig:
met Joe afgesproken dat hij me bij nader inzien toch niet inpraat aangaande de bedrading die hij had gedaan (waar is dát draadje voor- En waar komt die leiding op uit) maar dat ik alles los zou halen en opnieuw zou maken.
Dat heb ik geweten. Je leert er veel van, maar het kost dan ook wel wat. Eerst alles bekeken, tekening van Jabiru erbij (kwam dat dossier toch nog te pas). Draadje-voor-draadje doorgemeten, losgetrokken en (indien opportuun) aangevuld. Natuurlijk niet genoeg bullen, dus bij herhaling spullen besteld bij een aantal toko's. Ik kan me zo een aantal winkels voorstellen waarbij de digitale rode loper uitgaat bij het zien van mijn e-mail adres ;-))
Ik heb op het staartvlak de aansluiting gemaakt voor de stabilo-afdekking. De afdekking zelf is besteld bij SkyStar (Kitfox onderdelen leverancier), en dat schijnt even te moeten duren.. Op deze plaat zitten de aansluitingen vast met cleco's: tijdelijke aansluitingen. Straks moet alles er weer af voor het bekleden, waarna ze met klinknagels kunnen worden vastgezet.




Vervolgens heb ik me op de bedrading geworpen - en wat meer is: op de lay-out van de cockpit. Een flink aantal instrumenten zijn door Joe bijgeleverd, een aantal niet. De gaten daarvoor moeten gemaakt worden (Joe levert nog een speciaal tooltje daarvoor) en de bedrading moet gemaakt. Op bovenstaande foto zie je de tekening van waaruit ik werk, vastgeplakt op de garagedeur...

De foto onder toont de z.g. Negative Bus: de accubak (rood, rechtsonder in beeld) met daarboven de min-pool van alle elektrische elementen, netjes elk met een plakker van wat het is. Dat was eerst niet, maar als je het voor de derde keer staat door te meten leer je dat vanzelf.














De foto links toont de achterkant van het instrumentenpaneel. Ik weet het: daar kun je treurig van worden. Maar niet getreurd: er moet nog meer bij, en ik weet inmiddels precies wat wat is.
Maandag hulp van een echte A&P mechanic (dank Rogier!) voor de laatste loodjes, daarna kan de boel er af (voor het bespannen, weet-je-wel) tot het moment supreme.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten